Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
шыпшық боп жүру — (Ақт., Байғ.) бәйек болу, безек қағу. Оның суды дұрыс пайдалана алмай, күйіп жанып ш ы п ш ы қ б о п ж ү р г е н і (Ақт., Байғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
құрқылтай — (Ақт., Ойыл) шыпшық торғай. Бала күніміз, күні ұзын қ ұ р қ ы л т а й қуып үйге келмейтін едік (Ақт., Ойыл) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
гүрпіл — зат. Гүрп гүрп еткен дыбыс. Шелегі салдырлап үйден шыға сала сиырларын шыпшыңдата сауған сарыл дауыс, сүттің шелекке тамған г ү р п і л і ұйқыны шайдай ашты (Қ. Құрманғалиева, Атырау, 50) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
